तिम्रो सामु

हेर फर्की तिम्रा ती रक्तलिप्त पाथहरु,
आज एकान्तमा
रगतको आँसु झारिरहेको
एक्लो चन्द्रमा भन्दा गाढा छन्।
हेर पीडाले गुहार मागिरहेका
कोमल माटोमा थचक्क बसि,
तिम्रा काला पैताला
चन्द्रमा वरिपरिको
अन्धकारभन्दा गाढा छन्। फाडिहेर तिम्रा शिशुकोमल
साहसी हृदयका घुटनहरु,
आजका ती
रोदन र चिच्याहटले भरिएको
सन्नाटाले घेरिएको
सुन्यताले बेरिएको
एक्लोपनका सहारा छन्

मारिहेर मनका ती राक्छ्यसहरु
हेर ती बिचरा
हे जगतकी अप्सरा!
हे जगतकी अप्सरा!!!
हेर ती बिचरा सैतान
कति-
कति बेसहारा छन्। हे अप्सरा
हेर फर्की ती रक्तलिप्त पाथ तिम्रा
हेर म कसरी तिमीलाई
पछ्याई
तिम्रो पछि भाग्दै
तिम्रा राता रक्तचिन्हलाई पुज्दै
कसरी आउँदै छु
आउँदै छु तिमीलाई
अङ्गालोमा बाँध्न
सपनीमा साँझ्न
बिपनीमा राख्न
किनकी तिमी त
अप्सरा
स्वर्गकी
घर्तीकि
सन्सारकी
अप्सरा

त्यसैले महसुस गर
तिम्रा नयन
मस्तिष्क
केश
ओठ
कान
नाक
छाला
र हरेक अङ्गहरुमा
हरेक हाड र मासुहरुमा
महसुस गर
नयन केहिबेर चिम्ली,
म यहिँ रहनेछु
तिमीलाई अङ्गालोमा बाँध्दै

एकचोटी मुस्कुराइदेउ न केवल
रगत झारिरहेका
आँसुले गुहारिरहेका
चन्द्रमा पनि
तिमीलाई देखेर
मुस्कान फर्काउनेछ्न्।